“Elke keer opnieuw: Jeetje, wat is zij lief. Wat is zij makkelijk en aanhankelijk! Wat een schatje.

Eigenlijk elke keer dat er mensen langskomen voor de adoptie van een kat krijg ik dit wel te horen. Vreemd toch eigenlijk? Ik voldoe aan de verwachtingen aan eisen van menigeen kattenpersoneel. Toch is er nog geen succes geboekt.

Het zit namelijk zo. De kattenbak is niet aan mij besteedt. De oorzaak? Onbekend. Is er wat geprobeerd? Alles wat mogelijk is binnen het asiel. Deze onzindelijkheid is ook de reden dat ik in het asiel ben beland. Het is jammerlijk eigenlijk, want ik ben niet altijd onzindelijk geweest. Hierdoor is er natuurlijk hoop!

‘Maar als je onzindelijk bent, waar doe je dan je behoefte?’. Geen voorkeur. Hoewel vaker buiten dan binnen. Op gras, of in aarde? Nee, gewoon op de tegels. Vrij makkelijk schoon te maken als je het mij vraagt. Als het buiten minder lekker weer is dan doe ik het gewoon lekker onder de kooien.

Alles is eigenlijk wel perfect aan me te noemen, het is alleen dat ene kleine dingetje wat mijn nieuwe personeel ervan weerhoudt me te adopteren.”