Daar sta je dan als pleeggezin, met de uitdaging om een jonge kat na een hevige operatie te verzorgen. Er staat eigenlijk maar één item op het menu; de kat heeft rust nodig.

In het begin gaat alles vanzelf, het eten, de medicatie de rust en zelfs de aandacht verloopt soepel. En dan komt dat moment, die omslag, waarbij de kat in kwestie ervoor kiest om zo normaal mogelijk door het leven te gaan. Van spelen met de geopereerde poot, lopen en rennen op de poot, springen, alles wat Annabel kan doen om wat energie kwijt te kunnen doet ze, en het pleeggezin kan alleen maar toekijken.

Dit houdt in dat het geweldig gaat en het is nu afwachten hoe de controle röntgen zullen zijn. Op 2 september gaat ze weer terug naar de kliniek om alles goed te bekijken, ook de heupkop die terug op de plek gezet werd. Als alles goed is kan Annabel (en het pleeggezin!) van geluk spreken en zal ze weinig extra’s nodig hebben.

We gaan met zijn alle duimen dat ze enigszins rustig probeert te blijven en dat alles tijdens de check goed blijkt te zijn. Het is een geweldig lieve, leuke kat die het hart van het pleeggezin snel veroverde. Zelfs de kat des huizes (laten we zeggen dat dit ook een pleegkat was), toont positieve interesse in haar en dit verrijkt de tijd die Annabel nog door moet brengen in de bench ook. Dagelijks kijken naar een klein donsballetje dat de raarste capriolen uithaalt, is voor Annabel goed tijdsverdrijf.

We houden jullie op de hoogte!