Er zijn echte zwerfkaters en dan is daar Spritz.

Hij kwam binnen als een ongeleid projectiel; elke kiertje, gaatje of kans, hoe klein dan ook gebruikte hij om boven op de kast te klimmen. Vanuit zijn troon liet hij lekker horen hoe blij hij was. Eenmaal duidelijk gemaakt wat van hem was, liep hij keurig weer naar zijn hokje.

Meneertje had toen nog ballen. We dachten: die blijft lekker wild en ongetemd. Nou, meneer is op en top lui. Al bakend in de zon of op meerdere fleecedekentjes en mandjes opgestapeld ligt hij, gapende, slapende, het is een omgekeerde wereld.

Wij zien dit als een extreem goed teken, want hierdoor is hij veel makkelijker geworden in de omgang. Niet dat hij niet al lief was. Hij deed alles voor eten.

Ondanks dat hij volledig Zen is, zoekt hij wel continue buiten op. Logisch als je het ons vraagt. Een gesloten deur is voor hem geen doen, een luikje om zich doorheen te proppen? Ideaal.